Bu testte, ristosetin adlı bir antibiyotik kullanılarak, von Willebrand faktörünün trombosit yüzeyindeki glikoprotein Ib (GpIb) reseptörüne bağlanma yeteneği ölçülür.Normalde vWF, damar hasarı sırasında trombositleri birbirine ve damar duvarına yapıştırarak kanamayı durdurur. Ristosetin, bu bağlanmayı laboratuvar ortamında uyarır.
Plazmaya ristosetin eklenir
Trombosit agregasyonu (kümeleşmesi) izlenir
Agregasyonun miktarı, vWF'nin fonksiyonel aktivitesini gösterir
Aktivite yüzdesi olarak raporlanır.
Von Willebrand Hastalığı tanısı veya takibinde
vWF antijen testi ile birlikte kullanılarak vWF düzeyi ve fonksiyonu birlikte değerlendirilir
Nadiren bazı edinsel pıhtılaşma bozukluklarında da incelenebilir
Laboratuvardan laboratuvara değişebilir ama genelde:
50% – 150% arası normal kabul edilir.
Düşük değerler:
Von Willebrand hastalığı (tip 1, tip 2, tip 3)
Edinsel von Willebrand sendromu
Bazı kanama bozuklukları
Yüksek değerler ise genellikle klinik olarak önemli kabul edilmez.
Açlık gerekmez
Kan sulandırıcı (aspirin, NSAID vb.) ilaçlar testi etkileyebilir, doktor kontrolünde kesilebilir.
Bazı laboratuvarlarda trombosit kaynağı ve ölçüm yöntemi farkları sonuçları etkileyebilir.
Ciddi trombositopenide test yapılamaz.
vWF Ristosetin Kofaktör Aktivitesi testi, kanama bozukluklarının tanısında kritik öneme sahip, vWF’nin trombositlere bağlanarak işlev görme yeteneğini ölçen, fonksiyonel bir pıhtılaşma testidir.