BUN, kandaki üre azotu konsantrasyonunu ölçer.
Üre, aminoasitlerin yıkımı sonucu karaciğerde sentezlenir ve böbrekler tarafından idrarla atılır.
BUN testi, böbrek fonksiyonlarını değerlendirmek için yaygın olarak kullanılır.
Yüksek BUN seviyeleri:
Böbrek fonksiyonlarında azalma (böbrek yetmezliği, böbrek hasarı)
Dehidrasyon (sıvı kaybı)
Yüksek proteinli diyet
Kanama veya ciddi yanıklar
Düşük BUN seviyeleri:
Karaciğer yetmezliği (üre üretiminin az olması)
Beslenme yetersizliği
Aşırı sıvı alımı (dilüsyon)
Genellikle 7-20 mg/dL arasında değişir, laboratuvara göre referans aralığı farklılık gösterebilir.
BUN testi, böbreklerin atık maddeleri süzme kapasitesini anlamaya yardımcı olur ve böbrek hastalıklarının tanısında önemli bir parametredir.
