Bakteri İdentifikasyonu+Duyarlılık (Konvansiyonel)

2. Amaç

• Hastalık etkeni olan bakterinin doğru tespiti

• En etkili antibiyotiğin belirlenmesi

• Antibiyotik direncinin izlenmesi

• Hastanın uygun tedavi ile iyileşmesinin sağlanması

3. Test Aşamaları

A) Bakteri İdentifikasyonu

1. Örnek Alma: Kan, idrar, balgam, yara, doku vs. klinik örneklerden steril koşullarda alınır.

2. Kültür: Örnek uygun besiyerlerine ekilir (örn. Besi yeri agar, EMB agar, MacConkey agar vb.).

3. İnkübasyon: 35-37°C’de 18-24 saat bekletilir.

4. Koloni Morfolojisi İncelenmesi: Koloni şekli, büyüklüğü, renk ve diğer özellikler değerlendirilir.

5. Gram Boyama: Gram pozitif ya da negatif bakteriler ayrılır.

6. Biyokimyasal Testler: Örneğin:

   • Katalaz, oksidaz testi

   • Üreaz, indol, sitrat kullanımı

   • Şeker fermantasyonu testleri

   • Motilite testi

   • Diğer spesifik testler

B) Antibiyotik Duyarlılık Testi (ADT)

1. Disk Difüzyon (Kirby-Bauer) Yöntemi:

   • Saf kültürden hazırlanan bakteri süspansiyonu (0.5 McFarland standardı) uygun agar üzerine yayılır.

   • Farklı antibiyotik diskleri agar yüzeyine yerleştirilir.

   • İnkübasyondan sonra antibiyotiklerin inhibisyon zon çapları ölçülür.

   • CLSI veya EUCAST standartlarına göre duyarlılık değerlendirilir (Duyarlı, Orta, Dirençli).

2. Minimum İnhibisyon Konsantrasyonu (MIK) Belirleme:

   • E-test veya mikrobroth dilüsyon yöntemi ile antibiyotiklerin en düşük inhibitör konsantrasyonu tespit edilir.

4. Kullanılan Malzemeler

• Besiyerleri (MacConkey agar, kanlı agar, EMB agar vb.)

• Antibiyotik diskleri

• Steril pipet, çubuk, lam, lamel

• Inkübatör

• Gram boyama kitleri

• Biyokimyasal test kitleri

5. Sonuçların Yorumlanması

• İdentifikasyon Sonuçları: Bakteri türü ve özellikleri belirlenir.

• Duyarlılık Sonuçları: Bakterinin hangi antibiyotiklere duyarlı veya dirençli olduğu raporlanır.

• Tedavi seçimi bu sonuçlara göre planlanır.

6. Örnek Sonuç Tablosu