Kan örneği alınır (genellikle açlık plazması).
Kan, antikoagülanlı tüplerde toplanır ve santrifüj edilerek plazma ayrılır.
Plazma örneği, amino asit analizine uygun şekilde saklanır (genellikle -80°C’de).
HPLC (Yüksek Performanslı Sıvı Kromatografisi): Amino asitlerin ayrılması ve kantitatif tespiti için en yaygın kullanılan yöntemdir. Genellikle derivatizasyon (örn. OPA, FMOC gibi reaktiflerle) sonrası floresan dedektörle analiz edilir.
LC-MS/MS (Sıvı Kromatografisi-Tandem Kütle Spektrometrisi): Daha hassas ve spesifik bir yöntemdir. Amino asitlerin direkt olarak tespiti mümkündür.
Amino Asit Otomatları: Klinik laboratuvarlarda yaygın olarak kullanılan cihazlardır. Özellikle ninhidrin temelli renkli reaksiyonlar kullanılarak kantitatif analiz yapılır.
Kapiler elektroforez: Bazı merkezlerde alternatif yöntem olarak kullanılır.
Amino asit konsantrasyonları µmol/L cinsinden ifade edilir.
Normal referans aralıkları laboratuvar ve yöntem bazında değişiklik gösterebilir.
Örnek olarak bazı plazma amino asit konsantrasyonları (normal aralıklar yaklaşık):
Lizin: 100-200 µmol/L
Glutamat: 40-80 µmol/L
Alanin: 200-400 µmol/L
Fenilalanin: 30-90 µmol/L
Metabolik hastalıkların tanısında (örn. fenilketonüri, homosistinüri).
Karaciğer ve böbrek fonksiyonlarının değerlendirilmesinde.
Beslenme durumunun takibinde.
Bazı kanser ve enflamasyon durumlarında amino asit profilinde değişiklikler gözlenir.