Tanımı:İndirekt Coombs testi, kişinin kanında kırmızı kan hücrelerine (eritrositlere) karşı gelişmiş antikorların olup olmadığını belirler. Bu antikorlar genellikle bağışıklık sistemi tarafından, yabancı olarak algılanan eritrositlere karşı geliştirilmiştir.
Kişiden kan alınır ve serum kısmı ayrılır.
Bu serum, bilinen antijenlere sahip test eritrositleriyle karıştırılır.
Eğer serumda eritrositlere karşı antikor varsa, bunlar eritrositlere bağlanır.
Daha sonra Coombs reaktifi (anti-insan globulin) eklenir.
Eğer eritrositlere antikor bağlanmışsa, bu reaktif eritrositlerde aglütinasyon (çökme) oluşturur → Pozitif sonuç.
Rh uygunsuzluğu açısından riskli gebelerde (örneğin anne Rh-, bebek Rh+ ise) yapılır.
Amaç: Annenin Rh(+) bebeğin kan hücrelerine karşı antikor geliştirip geliştirmediğini belirlemek.
Alıcı kişinin daha önce bağışıklık kazanıp kazanmadığını, yani alloimmün antikor geliştirip geliştirmediğini anlamak için yapılır.
Transfüzyon reaksiyonlarını önlemeye yardımcı olur.
Özellikle yenidoğan hemolitik hastalığında annenin antikorlarının bebeğin eritrositlerine saldırıp saldırmadığını anlamak için anneye test yapılır.
Pozitif indirekt Coombs testi:
Kandaki serbest antikorlar, eritrositlere bağlanabilecek durumdadır.
Rh uyuşmazlığı veya önceki kan transfüzyonları sonrası bağışıklık geliştiği anlamına gelebilir.
Gebelikte pozitifse, bebeğin kan hücreleri için risk oluşturabilir (hemolitik hastalık riski).
